Nu 2 maanden onderweg met ZorgeLES en Ik ben CO krijg ik meer zicht op de dynamiek van de uitzendwereld binnen de zorgsector. De vraag naar gekwalificeerd personeel voor de zorgsector blijft onverminderd groot. Het afgelopen jaar is het aantal ZZP-ers in de zorg toegenomen met meer dan 13.000 in 2023. Ook binnen onze organisatie is het aantal ZZP-ers gestegen t.o.v. uitzendkrachten die bij ons in loondienst zijn. Dagelijks zie ik onze planners schakelen met de roosterbureaus binnen de zorginstellingen. Hard werken om de juiste mensen te verbinden aan de zorg.
Vandaag werd ik hartelijk ontvangen bij een instelling binnen de ouderenzorg. Terwijl ik aan kwam lopen werd een dame in een rolstoel letterlijk in het zonnetje gezet met de toelichting dat ze over een kwartier weer gehaald zou worden. Daar zat ze te genieten met haar ogen dicht. Toen ik haar groette ging er 1 oog open en volgde een knikje in mijn richting.
Ruim 20% van de zorginstellingen schreef rode cijfers in 2023. De PNIL-kosten zijn voor elke zorgorganisatie een flink punt van aandacht. De wijze waarop zorginstellingen de flexmarkt contracteren laat vele varianten zien. Vrijgesteld van BTW het liefst, want BTW betekent alleen maar extra kosten. Begrijpelijk. Soms wordt er bewust gekozen voor rechtstreeks samenwerken met ZZP-ers. Maar ook valt de keuze op bemiddeling of tussenkomst via uitzendbureaus. Er is druk op tarieven. Ik ervaar ook dat steeds meer zorgorganisaties niet meer zitten te wachten op een kennismaking met iemand van (weer) een uitzendbureau.
Vandaag was zeker een uitzondering op “uitzendbureau-mijdende” zorginstellingen. Er volgde een gesprek dat ook ging over die mevrouw, buiten in het zonnetje. Er was transparantie en openheid naar elkaar. Gewoon een goed gesprek met aandacht voor elkaar. Nee we gaan er niet uitbreiden qua uren. Maar ik voelde wel een parallel met de zorg. Wederkerigheid in de relatie. Een contact wat ertoe doet.
We hebben geconcludeerd dat we vooral niet moeten vergeten waar het om draait. Dat zijn kwetsbare zorgvragers die afhankelijk zijn van hun begeleiders en verzorgers. Die graag een bekend gezicht terugzien waar ze vertrouwen in hebben gekregen. Mensen met een verstandelijke beperking die ook de ZZP-er zijn gaan zien als de betrouwbare ander. Mevrouw in het zonnetje. Dat zijn ook de teams die steeds vaker collega’s zien vertrekken om als ZZP-er verder te gaan of door de zorg te verlaten.
Ja het is goed om kritisch te blijven op de PNIL. En ja, met al die ZZP-ers hebben we ook nieuwe uitdagingen met elkaar. Zorgen over kosten zijn groot. Maar… zullen we vooral blijven praten met elkaar?
Berto Broeksema